HATALI OLUŞU MÜHTEMEL İŞLERDEN UZAK DURMAK:

Nefsi temizlemek ve günahı terketmek,

o da her zaman için kolay bir şey olmayıp bilakis oldukça zor bir şeydir. İnsan devamlı sarsılma ve günah işlemekle karşı karşıyadır; tabii olarak nefs-i emmare onu kötülüklere davet eder. Vücudun komut merkezi olan kalp, devamlı değişim ve evrim halindedir; dışardaki olaylardan etkilenir, içinde olduğu şartlara ve görüp işittiği şeylere göre komut verir. Maneviyat, ibadet ve bağış yerlerinde doğal olarak iyi işlere temayül eder; fesat, sefahet ve günah merkezlerinde de doğal olarak günah işlemeye yönelir. Manevî sahneleri görerek maneviyata temayül eder, tahrik edici manzaraları görünce tahrik olur. Ayyaşlık meclisinde olursa ayyaşlığa temayül eder; dua meclisine katılırsa Allah' a yönelir. Eğer dünya ehliyle, mal ve mülke tutkun olan kimselerle düşüp kalkarsa hayvanî zevklere doğru cezbedilir. Ve eğer Allah' ın salih kullarıyla muaşeret edecek olursa salâh ve iyiliğe yönelir. Bu bakımdan nefsini arındırmak ve günahı terketmek isteyen kimseler, göz ve kulaklarını tahrik edici fesat, sapıklık ve günah manzaralarından sakındırmalıdırlar. Böyle meclislere katılmamalı ve böyle kimselerle kaynaşıp, içli dışlı olmamalıdırlar. Aksi takdirde devamlı günah ve hata işlemekle karşı karşıya olurlar. Dolayısıyla İslam, insanı kumar, içki vb. günah ve haram meclislerine katılmaktan nehyetmektedir. Namahreme bakmaktan, mahrem olmayan kadınla sıkı fıkı olmaktan, onunla tokalaşmaktan, gülüşmekten, şakalaşmaktan sakındırmıştır bizleri. Hicabın farz kılınmasının hikmetlerinden birisi de budur. İslam, günahı terketmek ve nefsi arındırmak için bir ortamın hazırlanmasını istemiştir. Aksi takdirde nefs-i emmareyi kontrol etmek imkansızdır. Çünkü bozuk ortam ister istemez insanı bozar. Hatta günah işleme düşüncesi bile insanı günaha davet edebilir. Dolayısıyla İslam "günah işlemeyi aklınızdan bile geçirmeyin." diye emretmiştir.

Hz. Ali (a.s) şöyle buyuruyor: "Göz, şehveti görünce akıl ilerisini görmekten kör olur."[33]

Başka bir yerde de şöyle buyurmaktadır: "Günahı düşünmek sizi günaha bulaşmaya teşvik eder."[34]

[33]^{- Gurer-ul Hikem, s.315.}

[34]^{- Gurer-ul Hikem, s.518.}