Ana duası

Ana duası

Rəbbin yalnız Ona ibadət etməyi və valideynlərə yaxşılıq etməyi (onlara yaxşı baxıb gözəl davranmağı) buyurmuşdur. Əgər onların biri və ya hər ikisi sənin yanında (yaşayıb) qocalığın ən düşkün çağına yetərsə, onlara: “Uf!“ belə demə, üstlərinə qışqırıb acı söz söyləmə. Onlarla xoş danış! İsra surəsi: 23-24 Bizi min bir əziyyətlə dünyaya gətirən, gecə-gündüz demədən, əziyyət çəkməkdən yorulmayan, saçlarına dən düşmüş, beli bükülmüş, can analar! Övladı gülməyincə gülməyən, yeməyini yeməyincə ağzına tikə qoymayan, böyük sıxıntılara vüqarla sinə gərən, can analar! Laylasına könül verdiyim, xəstə başımı sığallayıb dualarıyla canıma məlhəm olan, qürbətdə belə qoxusu burnumdan çəkilməyən, can anam! “Cənnət sizin ayaqlarınızın altındadır“, ayaqlarınızın dəydiyi yerlərə güllər səpməli, qədrinizi bilmək üçün daha nələr etməli?! Övlad özü ana olmayınca bilməz anaların qədrini. Balasını qucağına aldıqdan sonra bilər öz anasının dəyərini və içdən gələn bir səslə “Ah, anam!“ deyər. Övlad nədir, ana nədir: ikisini də dadmayınca bilməz balalar... Haqqı böyük olan anaların dualarının qəbul gücündən bəhs edəcəyik bu gün. Anaların dualarına məzhər olan övladlar nə xoşbəxtdir! Bir gün Hz. Musa (a.s.) Allahdan (c.c.) soruşur: “Mənim cənnətdəki qonşum kim olacaq?“ Allah- Təala: “Sənin cənnətdəki qonşun filan yerdəki qəssabdır“,- cavabını verir. Hz. Musa (a.s.) bu cavabdan çaş-baş qalır və öz-özünə: “Allah! Allah! Bir qəssab ilə bir peyğəmbər necə qonşu ola bilər? Bu mübarək qəssabı gedib görməliyəm“,- deyir və yola düzəlir. Soraqlaşa-soraqlaşa həmin qəssabı tapır və onun dükanına daxil olur. Özünü tanıtmadan qəssaba salam verir: “Mən Allah qonağıyam. Uzaq yol gəlmişəm. Əgər icazə versəniz, bu gecə sizin qonağınız olaram“. Həmin qəssab peyğəmbəri gülərüzlə qarşılayır və: “Buyurun oturun. Dükanı bağladıqdan sonra birlikdə gedərik“,- deyir. Hz. Musa (a.s.) bu mübarək insanın davranışlarını müşahidə etməyə başlayır. Qəssab dürüst bir insan idi, ünsiyyətdə olduğu bütün insanları gülərüzlə qarşılayır, onlara xoş söz deyirdi. Müştəriləri ilə isə daha həssas davranırdı, tərəzini çox dəqiq çəkirdi. Kasıb insanları isə dükanından əliboş qaytarmırdı. Hətta köpək və pişiyin də ruzisini verirdi. Axşam qəssab qonağı ilə birgə evinə gedir. O, təkotaqlı evində Hz. Musaya (a.s.) yer göstərir. Sonra tavandan asdığı zənbili aşağı endirir. Onun içindən bir körpə çıxarıb altını-üstünü təmizləyir, yedirib-içirir və sonra yenidən zənbili yuxarı çəkir. Bu arada, zənbildəki körpə cılız səsi ilə qəssaba nəsə deyir, qəssab isə cavabında “amin“ deyir, lakin Hz. Musa (a.s.) deyilənləri eşitmir. Qəssabın hərəkətləri peyğəmbəri heyrətə gətirir. Hz. Musanın (a.s.) israrlı suallarına qəssab cavab verir: “Bu mənim anamdır. Yaşı 100-ü keçdiyinə görə körpə uşaq kimi balacalaşıb. Ona qulluq edəcək kimsəm olmadığına görə it-pişik ona zərər verməməsi üçün tavandan asıram“. Hz. Musanı (a.s.) maraqlandıran başqa bir sual da vardı: “Bəs, sən ananı yuxarı qaldıranda, o sənə nə dedi?“ Qəssabın cavabı belə oldu: “Zavallı anam “Allah səndən razı olsun. Səni cənnətdə Hz. Musa ilə qonşu etsin“ deyə dua edir. Mən hara, cənnətdə Hz. Musaya qonşu olmaq hara?“.... Sevgili analar, gördünüzmü sizin dualarınız nə qədər müqəddəsdir? Ona görə də, nəbadə bəddua edəsiniz. Gözəl dualarınızı biz övladlarınızdan əksik etməyin.